KALENDARIUM ŻYCIA MALARZA

KALENDARIUM ŻYCIA WŁADYSŁAWA ŚLEWIŃSKIEGO

 1 czerwca 1856 r. urodził się o godzinie 13.00  w Białyninie nad rzeką Psią

( gmina Nowa Sucha) powiat sochaczewski

10 czerwca 1856 r.śmierć matki Heleny Mysyrowicz – Ślewińskiej

19 czerwca 1856 r. chrzest o godzinie 9.00 w Kościele p w. Świętych Męczenników Jana I Pawła w Mikołajewie (gmina Teresin) powiat sochaczewski

1864r. Po upadku Powstania Styczniowego ojciec odbywa karę na Sybirze

1866 r. nauka w gimnazjum w Radomiu. Tu zdaje maturę.

1875 r. Pierwsze znane dzieło Ślewińskiego – akwarela Młyn wodny. Prawdopodobnie w tym roku zaczyna studia w Szkole Rolniczej w Czernichowie ,której nie kończy.

1884 r. Narodziny w Warszawie naturalnego syna Władysława Ślewińskiego, był nim Władysław Porankiewicz  malarz i grafik. Dzieje syna praktycznie są nie znane wiemy tylko , że ukończył Władysław Porankiewicz Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie był uczniem znanego i cenionego profesora Jana Stanisławskiego. Władysław Porankiewicz, zmarł 1924 roku w Warszawie , młodo w wieku 40 lat.

1886 r. dostaje majątek Pilaszkowice -ziemia lubelska, od ojca po zmarłej matce.

Majątek doprowadza do ruiny ???

1888 r. jedzie do Paryża tam studiuje w Akademie Colarossi

1889 r. poznaje Paula Gauguina, jego malarstwo i jego przyjaciół

1891 r.  Paul Gauguin maluje w Paryżu portret Ślewińskiego jako malarza kwiatów(obecnie obraz jest własnością Muzeum Sztuki zachodnioeuropejskiej w Tokio)

1892 r. jedzie do Bretanii, do Pont –Aven, przyłącza się do szkoły malarzy skupionych wokół Paula Gauguina,wraz z Serusierem malują w plenerze ten sam motyw Chata w Le Pouldu.

Wprowadza Stanisława Wyspiańskiego do Academie Colarossi i „Chez Madame Charrlotte”

1894 r. Wiosną gości w swoim domu w Le Pouldu Gauguina wraz z towarzyszącą mu mod elką Anna z Jawy .W tym czasie przyjmuje na wieczornych spotkaniach mieszkających w pobliżu artystów: Seguin, Filger,de Chamaillard.

18.02.1895r. na aukcji obrazów Gauguina kupuje tahitański obraz olejny : Faa ara- Przebudzenie(obecnie obraz znajduje się w Kopenhadze) oraz pastel: Małe Bretonki

1896r. W Salonie Niezależnych wystawia siedem obrazów w tym portret Augusta Strindberga( pastel)

1897 r. Pierwsza indywidualna wystawa w Galerie Georges Thomas w Paryżu (30 obrazów ) w ARS-ie we Lwowie ( 7 obrazów) W salonie Krywulta w warszawie ( 12 obrazów) na wystawie u Le Barc de Boutteville ( 3 obrazy) Maluje portret Stanisława Przybyszewskiego,portret Edwarda Muncha.

Maluje: Czeszącą się ,w „Przeglądzie Tygodniowym” Janina Kraków ,pisze artykuł o artyście

1898 r. Druga wystawa w galerie Georges Thomas -31 obrazów wstęp do katalogu pisze Zenon Przesmycki (Miriam) Dobre recenzje w prasie francuskiej i polskiej . Zachęcony przez Przybyszewskiego wyjeżdża. Ożenił się z rosyjską malarkę Eugenią Szewcową i wyjechali razem w podróż poślubną do Hiszpanii, Włoch . Przywozi olejne krajobrazy hiszpańskie.Pisze listy do Zenona Przesmyckiego.

1899 r. zostaje członkiem Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka

8 maja 1903 r. umiera w Atuonie Paul Gauguin.Ma 55 lat.

Na zaproszenie redaktora „Sztuki” ,Antoniego Potockiego,Władysław Ślewiński pisze list otwarty do Redakcji ,w którym składa hołd Gauguinowi jako jego przyjaciel i uczeń .”Sztuka” ukazała się w Paryżu w 1904

1905 r. po letnim pobycie w Belle-Isle podejmuje nagłą decyzję wyjazdu wraz z żoną  wraca do Polski przebywa w Poroninie, Krakowie, Warszawie we Lwowi. W Salonie Krywulta pokazuje 35 obrazów oraz dwa autorstwa Paula Gauguina,które są własnością Ślewińskiego : Faa ara( Przebudzenie) oraz Portret dziecka

1906r. Po krótkim pobycie w Warszawie zaczyna mieszkać w Poroninie. Maluje dużo pejzaży Tatr ,portrety górali i góralek .Poznaje wiele ludzi ze środowiska artystycznego: Jana Kasprowicza ,Leopolda Staffa,Stanisława Witkiewicza, Edwarda Porębowicza. Poznaje Jana Stanisławskiego ,który przyjeżdża na plener ze swoimi uczniami  . Władysławowi Ślewińskiemu podoba się Zakopane.
Maluje swój najlepszy obraz : Sierota z Poronina (obecnie własność Muzeum Narodowego w Warszawie)

1907r.Kolejna wystawa obrazów w TPSP we Lwowie do której wstęp pisze najlepszy przyjaciel: Jan Kasprowicz: „melancholijna muzyka Pańskiej duszy”. Najukochańsze kwiaty Ślewińskiego to cynie.
Środowisko artystów i widowni lwowskiej jest dla niego na wiele lat przestrzenią,  gdzie długo będzie wysyłał swoje obrazy na różne wystawy.
We wrześniu wraz z żoną jedzie na kilka miesięcy do Monachium aby dużo malować martwych natur.Zostaje członkiem:” Muncher Kunstverein”
Umierają w tym czasie: Jan Stanisławski i Stanisław Wyspiański.

1908 r. w stolicy, gdzie widownia i grono profesorskie Akademii  Sztuk Pięknych nie są przyjaźnie nastawieni na jego sztukę. Zostaje na krótko mianowany  profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie a szczególnie :

Xawery Dunikowski (ur. 24.11.1875 w Krakowie – zm. 26..11.1964r.w Warszawie) to człowiek ,który w 1905 roku podczas sprzeczki zastrzelił Wacława Franciszka Pawliszaka(ur.23.05.1886 zm.19.01.1905r.), polskiego malarza, rysownika oraz ilustratora

Władysław Ślewiński prowadzi swoją prywatną szkołę w Warszawie na ulicy Polnej 48m.8 : organizuje plenery w Kazimierzu nad Wisłą i Poroninie dla młodzieży,która jest zadowolona z programu i nauki jakie proponuje Ślewiński

W tym czasie maluje : krajobraz tatrzański oraz Kazimierz nad Wisłą.

1910 r. Rozgoryczony wiecznymi docinkami w prasie ukazującymi się pod pseudonimami  o które do końca życia bezpodstawnie posądza:  Józefa Mehoffera, wraca do Bretanii, osiedla się w Doelan w małym porcie rybackim nad Atlantykiem,gdzie kupuje dom zwany: „Zameczkiem” i tu osiedla się na stałe.Do 1914 roku na stałe wysyła obrazy na wystawy w TPSP w Krakowie oraz we Lwowie. Często sprzedaje obrazy.

1911r. Bardzo lubi malować morskie pejzaże, maluje z zapałem . Władysława Ślewińskiego odwiedza w domu młody Stanisław Ignacy Witkiewicz zwany Witkacym, który opisuje do swojego ojca w listach  pobyt za granicą. Widać w tym wszystkim różnice pokoleń między artystami.

1912r. Władysław Ślewiński,  maluje swój :  Autoportret w bretońskim kapeluszu ,który uważany jest za manifest artysty.

1914r. Wystawa indywidualna w Galerii Reutlinger . Artystę odwiedza w „Zameczku” Tadeusz Makowski ,którego obrazy nie podobają się Ślewińskiemu.

1916r. Ostatnia wystawa w Polsce za życia artysty w TPSP w Krakowie.

24 marca 1918 r. umiera  w Paryżu w  szpitalu Cochin

27 marca 1918 r. jego zwłoki pochowano na cmentarzu w Bagneux pod Paryżem

kwatera 86 rząd 10 grób nr 36

1919r. Wystaw pośmiertna  odbyła się w Luwrze (odbyła się 18 stycznia -2 marca 1919 r.) Urządzona przez: Antoniego Potockiego, Eugenię Ślewińską i Tadeusza Makowskiego obejmowała: 39 obrazów.

1924r. Śmierć naturalnego syna Władysława Ślewińskiego, który swego czasu był absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie – Władysława Porankiewicza, lat 40, artysty malarza ,grafika.

1884-1924, malarz, grafik, starb an Krebs, Iwaszkiewiczowa, Anna: Dzienniki i wspomnienia. Oprac., przypisami opatrzył i indeks sporządził Paweł Kądziel. – Warszawa : Czytelnik, 2000. – 599 S., ISBN 83-07-02716-0,

1925r. Pośmiertna wystawa Władysława Ślewińskiego, odbyła się w gmachu TZSP w Warszawie pod patronatem polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych .Staraniem: Zenon Przesmycki , Tytus Czyżewski, Jakub Glassa , Eugenii Ślewińskiej .

1930 r.  grób po wygaśnięciu umowy sprzedano.

A szczątki być może pochowano, gdzieś w zbiorowym grobie ?